tiyatro3
tiyatro
Mim: Hareketlere dayanan sözsüz oyun.Mimik: Bir duygu veya düşüncenin yüz hareketleriyle anlatılmasıdır.
Mizansen: Bir eseri sahneye koymak, sahneye göre düzenlemek.
Monolog: Bir oyun kahramanının kendi kendine konuşmasıdır. Monologun karşıtı ise birden çok kişinin karşılıklı konuştuğu diyalogdur.
Muhavere: Orta Oyunu’nda diyalog.
Oda Tiyatrosu: Yüz veya daha az sayıda seyirci alabilen tiyatro.
Operakomik: Mizah yönü kuvvetli olan, içerisinde hem konuşma hem şarkılar bulunan oyundur.
Operet: Opera ile tiyatronun karışımı olan eğlenceli, hafif konulu tiyatro eseridir.
Ölü Nokta: Sahnede yetersiz ışıklandırılmış kısım.
Öykülemek: Oyun esnasında bir anlatıcının oyun hakkında bilgi vermesi, yorum yapması ya da oyunu özetlemesidir. Antik Yunan tiyatrosunda bu görevin koro tarafından yerine getirildiği görülür.
Pandomim: Düşünce ve duyguları hareketler, mimik ve jestler, eşyalar veya müzik yoluyla anlatan oyun türü, sözsüz oyun. Örneğin, pandomimde eli kalp üzerine götürmek "aşk", yumrukları sıkıp başın üzerinde sallamak "öfke", elleri gözlerin üzerinden aşağıya doğru çekmek ise "gözyaşı" anlamına gelir.
Pantalone: İtalyan halk doğaçlama tiyatrosunun önemli karakterlerinden birisidir. Genellikle yaşlı, zengin olmasına rağmen cimri ve her şeyden rahatsız olan birisidir. Uzun maskesi, uçları kalkık burunlu ayakkabıları, kırmızı pantalonu ve sivri sakalı vardır. Birçok konuda yeteneksizdir fakat tam tersi gibi davranmaya çalışır.
Perde: Bir tiyatro eserinin bölümlere ayrıldığı durumlarda perdenin açılması yeni bir bölümün başladığına, perdenin kapanması ise bölümün bittiğine işaret eder. Bölümlerin her birine perde denir.
Piyero: Fransız tiyatrosunda bir karakterdir. Bu karakter kamburdur, her zaman hüzünlüdür ve kolayca kötülük yapar.
Piyes: Tiyatro eseri, oyun.
Prömiyer: Bir oyunun ilk kez seyirciye sunulması.
Rejisör: Yönetmen