• Uyku saatleri dışındaki tüm zamanını bu işe vermeye hazırsan,
• Aydın olabilmenin sorumluluk ve yükü halter ağırlığında gelmeyecekse,
• Kitap sayfaları ve selüloz kokusu sana garip bir zevk veriyorsa,
• Alanınla ilgili yenilikleri takip etmekten zevk alıyorsan,
• İşinin dokuz-altı mesaisi ile sınırlı olmadığını kesin olarak kabul edebiliyor, saatin aslında bir aksesuar olduğuna inanıyorsan,
• Bir yandan, ertesi gün anlatacağın konuyu hatmederken, bir yandan da öğrenciyken sorduğun soruların aynılarıyla karşılaşıp sabırla cevaplayabileceğine inanıyorsan,
• Profesör olana kadar sınavlara girmeye razıysan,
• Araştırma yapmak için can atıyorsan,
• Hafta sonu yeni açılan restorana giden arkadaşlarını ektiğin için vicdan azabı duymayacaksan,
• Bavulun niye bu kadar ağır diyenlere gülümseyerek kitaplarını gösterip güneşlenmeye devam edebileceksen,
• Birlikte yaşadığın kişiler ya da ailen bu konuda seni destekliyor ve tempona saygı gösteriyorsa,
• Üniversitelerdeki gizli hiyerarşinin varlığından rahatsız olmayacaksan (İnsan hırslı yaratık nitekim, öğrencin gelip seni geçtiği zaman dengeler, kıyısından köşesinden bozuluyor.),
• Her yıl rektörlüğün soracağı, ‘Geçtiğimiz yıl boyu neler yaptınız? Hangi makaleniz yayınlandı? Nerede, hangi bildiriyi sundunuz?’ gibi sorulara alnı açık, göğsü dik ve ellerini kavuşturarak cevap verebileceksen,
• Haftada 15-16 saat ders vermekten ve envai çeşit öğrenciyle karşılaşmaktan zevk alacaksan,
• Yurt içinde ve yurt dışındaki sempozyumları takip etmek, sempozyumlara katılmak ve o bilgileri paylaşmak konusunda istekliysen

1 | 2 | 3